Sakramenty

Bierzmowanie

Bierzmowanie przyjmują uczniowie klas III gimnazjum. Kandydaci przygotowują się do przyjęcia sakramentu w trzyletnim programie zamieszczonym na stronie internetowej w zakładce „O parafii”

Potrzebne dokumenty:

• metryka chrztu
• zaświadczenie o uczestnictwie w katechezie szkolnej lub ostatnie świadectwo katechizacji oraz opinia katechety
• w przypadku osób starszych – świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej.

Liturgia i teologia:
Jest to sakrament szczególnego daru Ducha Świętego. Pan Jezus przed swym wystąpieniem publicznym został namaszczony Duchem Świętym.
Podobnie Kościół Chrystusowy, zrodzony na krzyżu, otrzymał w dniu Zesłania Ducha Świętego, obiecaną przez Chrystusa Moc z wysokości.
Każdy ochrzczony, gdy dorasta, otrzymuje Ducha Świętego i Jego siedem darów (MĄDROŚĆ, ROZUM, RADA, MĘSTWO, UMIEJĘTNOŚĆ, POBOŻNOŚĆ, BOJAŹŃ BOŻA)
Sakrament ten wyznacza chrześcijaninowi szczególne miejsce w Kościele i w świecie. W sakramencie Bierzmowania chrześcijanin zostaje powołany do odpowiedzialności za Kościół i za innych ludzi. Jest powołany do apostolstwa i odważnego wyznawania Chrystusa swoim życiem i wiarą i dlatego nazwano Bierzmowanie sakramentem dojrzałości chrześcijański.
Sakrament Bierzmowania udzielany jest przez biskupa lub wyznaczonego przez niego prezbitera.

W naszej parafii udzielany jest on zazwyczaj w Wigilię Zesłania Ducha Świętego o godz. 18.00.

Spowiedź

Spowiedź w naszym kościele: w dni powszednie, w niedziele i święta kwadrans przed Mszą św. Możliwe jest także umówienie się w innym, dogodnym czasie.

Spowiedź przed I Komunią Świętą odbywa się w naszym kościele w ostatnią sobotę maja o godz. 9.00.

Liturgia i teologia:
„Weźmijcie Ducha Świętego! Którym grzechy odpuścicie, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane.” (J 20, 22-23)
„Jezus Chrystus jest Ofiarą przebłagalną za nasze grzechy, i nie tylko za nasze, lecz również za grzechy całego świata.” (1 J 2, 12).

Sakrament Pokuty, zwany też sakramentem Pojednania, ustanowił Pan Jezus po swoim zmartwychwstaniu. Wyznanie grzechów, płynące ze skruchy serca, z pragnienia nawiązania zerwanych więzów przyjaźni z Bogiem i bliźnimi, prowadzi do spotkania z Chrystusem.
Istotnym warunkiem spotkania z Chrystusem jest żal za grzechy. Łączy się z nim ściśle postanowienie poprawy życia, czyli postanowienie zastosowania środków, które pozwolą z czasem wyjść z grzechów, uświadomionych sobie uprzednio w rachunku sumienia.
Przystępując do spowiedzi, wyznajemy nasze grzechy człowiekowi, który mocą sakramentu Kapłaństwa uobecnia Chrystusa. Jego władza, Jego mocą odpuszcza nam grzechy.
Kapłan osądza nasze grzechy i naszą wewnętrzną postawę i przez słowa rozgrzeszenia jednoczy nas z Chrystusem i z ludem Bożym Kościołem, który jest Mistycznym Ciałem Chrystusa.
Pojednani z Bogiem i z ludźmi pragniemy zadośćuczynić za nasze grzechy Bogu, wykonując zadaną pokutę, pragniemy też naprawić krzywdy wyrządzone bliźnim.
Pięć warunków jest więc koniecznych, byśmy mogli otrzymać rozgrzeszenie, byśmy pojednali się z Bogiem i stali się znowu członkami wspólnoty Kościoła. Sakrament Pokuty przynosi pojednanie, przebaczenie, ulgę, pokój, radość serca i łaskę Bożą.

Eucharystia

Eucharystia – Msze święte ofiarujemy za:
Żywych: z okazji imienin, urodzin, jubileuszy, egzaminów, o zdrowie, podczas przeżywania różnych problemów, dziękczynne za otrzymane łaski.
Zmarłych.
Msze gregoriańskie Zwyczaj ten został zapoczątkowany przez papieża Grzegorza Wielkiego (+604), który polecił w taki sposób modlić się za zmarłego mnicha benedyktyńskiego. Jak podaje pobożny przekaz, trzydziestego dnia zakonnik miał się objawić papieżowi i dziękować za wyświadczone mu w ten sposób miłosierdzie. Zwyczaj odprawiania gregorianki, opiera się na przekonaniu wiernych o skuteczności tej formy modlitwy. Modlitwa za zmarłych, do której zachęca wiernych Kościół, jest wyrazem ufności w Boże miłosierdzie, większe od niedoskonałości życia człowieka i jego grzechów. Jak pisze św. Paweł: „On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować?” (Rz 8,32). Wiara w zmartwychwstanie ciała i życie wieczne, które Jezus obiecuje swoim uczniom, stanowi fundament chrześcijaństwa, dlatego właśnie modlimy się o odpuszczenie grzechów i chwałę nieba dla naszych bliskich, którzy odeszli z tego świata.

Cztery istotne elementy dotyczące Mszy gregoriańskiej, na które wskazuje Deklaracja Kongregacji ds. Duchowieństwa z dnia 24 lutego 1967 r. :

• Msza św. sprawowana w intencji jednej osoby;
• ofiarowana wyłącznie za osobę zmarłą;
• odprawiana 30 razy (30 Mszy świętych);
• w ciągu bezpośrednio następujących po sobie dni (bez przerw).

I Komunia Święta

I Komunia Święta: odbywa się w naszej parafii w ostatnią niedzielę maja podczas Mszy św. o godz. 12.

Dzieci przygotowują się do pierwszego pełnego uczestnictwa w Mszy św. wg. programu zamieszczonego na naszej stronie parafialnej w zakładce „O parafii”.

Liturgia i teologia:
„Bierzcie i jedzcie z tego wszyscy: to jest bowiem ciało moje, które za was będzie wydane, bierzcie i pijcie z niego wszyscy to jest bowiem kielich krwi mojej, nowego i wiecznego przymierza, która za was i za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów, to czyńcie na moją pamiątkę.” (Mt 26,26)

Tymi słowami Pan Jezus podczas Ostatniej Wieczerzy ustanowił Najświętszy Sakrament jest on najbardziej święty ze wszystkich sakramentów, bo w nim Jezus Chrystus jest obecny rzeczywiście i prawdziwie.

Obrzędem tego sakramentu jest liturgia Mszy świętej. A więc sam Chrystus jest wtedy obecny i wstawia się za nami do Ojca. W Komunii świętej staje się dla nas pokarmem. Jednoczy się z nami, umacnia nas, leczy, byśmy nie ulegli pokusie, i uzdalnia do nowego, lepszego życia. Jest zadatkiem naszego zmartwychwstania. Słowami: „To czyńcie na moją pamiątkę” Pan Jezus wzywa nas do udziału w Jego Ofierze w Mszy świętej, przede wszystkim w dniu Pańskim, w niedzielę, która nam upamiętnia Jego zmartwychwstanie.

Sakrament chorych

Sakrament chorych „Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary niech będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone.” (JK 5, 14-15) Łaska, którą otrzymaliśmy przez śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, spływa na człowieka również w ciężkich dla niego chwilach. Ma przynieść nie tylko ulgę i zdrowie choremu, o co prosimy w modlitwach, ale ma przede wszystkim chorego umocnić, pomaga mu też dostrzec chrześcijańską wartość cierpienia. A jeśli choroba jest śmiertelna, ma człowieka napełnić pokojem i umocnić nadzieję spotkania z Chrystusem na progu nowego, wiecznego życia.
Przyjmujący ten sakrament powinien być w stanie łaski uświęcającej. Jeżeli jednak chory nie może się spowiadać, to sakrament Namaszczenia Chorych własną mocą odpuszcza grzechy, o ile chory pragnie dostąpić przebaczenia. Sakramentu Namaszczenia Chorych udziela się chorym, namaszczając ich na czole i dłoniach olejem poświęconym podczas Mszy Krzyżma Świętego w Wielki Czwartek przez biskupa, wymawiając jeden raz następujące słowa: „Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże ciebie łaską Ducha Świętego. Amen. Pan, który odpuszcza ci grzechy, niech cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen.”
W pokoju chorego należy przygotować stół w takim miejscu, aby chory mógł go widzieć, dwie zapalone świece, krzyż, wodę święconą i kropidło, talerzyk z watą, solą i kawałkiem chleba (do oczyszczenia palców z oleju świętego). Jeżeli chory przystępuje do Komunii świętej, należy także przygotować szklankę z wodą i łyżeczką. W naszej parafii chorych odwiedzamy na wezwanie, z okazji pierwszych piątków miesiąca, przed Bożym Narodzeniem i Wielkanocą.

Sakrament Małżeństwa

Sakrament małżeństwa
Narzeczeni zgłaszają się do kancelarii parafialnej na 3 miesiące przed planowanym terminem ślubu (sam termin można uzgodnić wcześniej).

Potrzebne dokumenty:

• Metryka chrztu św. – ważna 6 miesięcy
• Świadectwo bierzmowania (zazwyczaj zawarte w metryce chrztu)
• Świadectwo ukończenia kursu przedmałżeńskiego
• Dowód osobisty
• Narzeczeni, po zgłoszeniu się w kancelarii, zobowiązani są uczestniczyć w konferencjach poradnictwa rodzinnego, znać rok i parafię przyjęcia I Komunii św., podać imię i nazwisko, wiek oraz adres dwóch świadków ślubu.

Liturgia i teologia:
„…dlatego opuści człowiek swego ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą dwoje jednym ciałem. A tak nie są już dwoje, ale jedno ciało. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela” (Mk 10, 7 – 9)

Małżeństwo, związek dwojga miłujących się ludzi, w Starym Testamencie jest obrazem miłości Boga do narodu wybranego. W Nowym Przymierzu zaś miłość małżeńska jest obrazem miłości Chrystusa i Kościoła zrodzonego na krzyżu.
Małżeństwo jako sakrament zawierają sami narzeczeni, a kapłan tylko odbiera od nich przysięgę, potwierdza zawarty związek w imieniu Kościoła i błogosławi.
W obrzędzie sakramentu małżeństwa najważniejsza jest przysięga, która składają sobie narzeczeni wobec Boga na ręce kapłana w obecności przynajmniej dwóch świadków. Brzmi ona tak: „Ja … biorę ciebie … za żonę (męża) i ślubuję ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską oraz że cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże wszechmogący, w Trójcy Jedyny i wszyscy Święci”.

Pogrzeb Katolicki

Pogrzeb katolicki Fakt śmierci osoby wierzącej należy zgłosić w kancelarii parafialnej. Wszystkie formalności związane z uroczystością można ustalić z wybranym domem pogrzebowym, który ustali z duszpasterzem datę i godzinę pogrzebu. Należy również przedstawić Akt Zgonu z Urzędu Stanu Cywilnego, podać kto, kiedy i jakich sakramentów udzielił osobie zmarłej przed śmiercią (np. zaświadczenie od kapelana szpitala). Jeżeli pogrzeb ma odbyć się poza parafią, należy fakt ten również zgłosić w kancelarii w celu uzyskania odpowiedniego zaświadczenia.